(…) Kiedy zrezygnowałam z hipotezy o tym, że autyzm jest regresją do stanu pierwotnego narcyzmu (Revised understandings of psychogenic autism, 1991, i The perpetuation of an error, 1994) [Zrewidowane ujęcie autyzmu psychogennego, 1991, Utrwalanie błędu, 1994], przeanalizowałam dokładnie historie wczesnego dzieciństwa dzieci z zaburzeniami autystycznymi, które miałam w terapii. Dzięki tej analizie opracowałam nową hipotezę, według której wczesnodziecięcy autyzm przebiega w dwóch stadiach: w pierwszym z nich dziecko znajduje się w zbyt bliskim związku z matką, podczas gdy ojciec jest praktycznie nieobecny lub wykluczony. Takie dzieci określa się mianem dzieci-korków (ang. cork child), jako że mają one za zadanie nie dopuścić do „rozlania się” depresji i samotności ich matek (Joyce McDougall, 1986/2015 i 1989/2014). Drugie stadium zaczyna się, kiedy to niezwykle wrażliwe, „cieplarniane” dziecko staje się świadome własnej odrębności cielesnej. Jest ona odczuwana jako tak nagła i bolesna, że wydaje się być zagrażającą życiu katastrofą. W tym miejscu mamy do czynienia z traumą.

                                                  Fragment Przedmowy Frances Tustin.

Książka Frances Tustin Bariery autystyczne u pacjentów neurotycznych należy do najważniejszych prac autorki. Ukazuje jej przenikliwość i kreatywność; otwartość i hojność w ludzkim kontakcie; jasność, z jaką potrafiła pisać oraz wnikliwe rozumienie obron i stanów autystycznych płynące z głębokiej wiedzy na ich temat. Lektura tej pozycji okaże się fascynującą podróżą nie tylko dla terapeutów osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, lecz również dla wszystkich, którzy znajdą w sobie ciekawość i otwartość, aby badać enklawy autystyczne występujące u stosunkowo dobrze funkcjonujących osób.

Alina Schellekes – psychoanalityczka Izraelskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego, prezeska The Frances Memorial Trust, fundacji popularyzującej wiedzę na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Bariery autystyczne u pacjentów neurotycznych to książka, po którą chętnie sięgną zarówno psychoanalityczni terapeuci pracujący z dziećmi,  młodzieżą i dorosłymi ze spektrum autyzmu, jak i szersze grono klinicystów zainteresowanych pogłębieniem wiedzy o początkach życia psychicznego jednostki ludzkiej. James S. Grotstein w Przedmowie ujął to następująco: “badania Tustin pozwalają na kontakt z poziomem znaczenia wykraczającym poza poznanie, instynkty, emocje, a nawet fantazję. Dzięki niej możemy uchylić rąbka tajemnicy samych korzeni percepcji”.

Kolejne rozdziały książki pogłębiają wiedzę czytelnika o naturze autyzmu psychogennego i krok po kroku ukazują metody pracy z dziećmi dotkniętymi autyzmem oraz dorosłymi posiadającymi autystyczną kapsułę umieszczoną w jądrze ich psychopatologii.

Anna Mikos, psychoanalityczka PTPa, redaktorka naukowa książki